Pearson Survey

تکنیک پیرسون یک تکنیک جریان AC است که احتمالاً قدیمی‌ترین تکنیک بازرسی برای بازرسی خط لوله است. با کمک یک فرستنده، یک سیگنال AC روی خط لوله قرار می‌گیرد. به‌عنوان‌مثال می­توان از یک تست پوینت سیستم CP برای اعمال این جریان استفاده کرد. از طرفی وجود یک سامانه ارتینگ در خط لوله الزامی است. در بخش‌هایی که هیچ نقصی در پوشش وجود نداشته باشد، یک سیگنال کوچک منظم در طول خط لوله به سمت خاک نشت می­کند. در مکان هایی که پوشش معیوب باشد، سیگنال AC از خط لوله به سمت ارتینگ نشت می‌کند. باتوجه‌به این انتقال جریان AC در خاک، یک گرادیان ولتاژ ظاهر می‌شود. این گرادیان ولتاژ را می‌توان در مسیر بالای خط لوله تشخیص داد. در این بررسی دو نفر پشت سر هم بر روی خط لوله با فاصله 8 تا 10 متر راه می‌روند. این نفرات دارای اتصال الکتریکی با خاک بوده و با استفاده از یک کابل فلزی به یکدیگر متصل می‌شوند. اختلاف ولتاژ بین 2 نفر به دلیل وجود جریان AC در خاک می‌تواند توسط گیرنده AC که توسط یکی از نفرات حمل می‌شود، دریافت شود. واحد گیرنده حمل شده توسط یکی از اپراتورها، اختلاف پتانسیل را به سیگنال صوتی برای شناسایی مناطق معیوب تبدیل می‌کند. اگرچه این روش بیشتر با روش های بررسی دیگر جایگزین شده است، اما همچنان در خطوط لوله بدون واحدهای CP دائمی استفاده می‌شود. در صورتی که 2 اپراتور پشت سر هم راه بروند، سیگنال نشان دهنده نقص پوشش 2 بار ظاهر می‌شود، زمانی که 2 اپراتور از نقص پوشش عبور می‌کنند این سیگنال به دلیل ایجاد گرادیان ولتاژ ظاهر می­شود.

استفاده از تکنیک پیرسون در مناطقی که جریان های سرگردان وجود دارد یا بسیاری از اجسام فلزی دیگر در مجاورت مستقیم خط لوله وجود دارند، دشوار است. مشکل دیگر این است که تکنیک پیرسون در خاک های نسبتاً خشک با مشکل مواجه می‌شود. سیگنال AC  مورد استفاده در این آزمون بسته به نوع پوشش تعین می­شود. معمولاً در پوشش‌های ضخیم مانند قیر، قطران زغال سنگ، پلی اتیلن میزان فرکانس در حدود 1000 هرتز انتخاب می­شود. برای پوشش‌های نازک‌تر فرکانس 175 تا 200 هرتز استفاده می‌شود.

در نسخه‌های مدرن‌تر تکنیک پیرسون، می‌توان آن را با ضبط خودکار داده‌ها ادغام کرد و به‌طور خودکار در موقعیت‌های GPS ثبت شده تفسیر کرد.